Interview met Joke, verpleegkundige van het eerste uur
Joke werkt sinds de start in 2010 bij Het Clarahofje in Goes als verpleegkundige, in maart heeft ze afscheid genomen en is ze met pre pensioen.
Hoe was het om te starten met Het Clarahofje in 2010 met collega’s en vrijwilligers?
Het was een fantastisch begin om zelf, samen met andere verpleegkundigen en vrijwilligers het hospice op te bouwen. In het begin was het wel wennen om te werken met vrijwilligers: wat mogen ze en wat kunnen ze. In de loop van de tijd kwamen er naast zorgvrijwilligers allerlei andere vrijwilligers bij zoals tuinmannen, klusjesman, gastvrouwen, bloemenverzorgers, kookvrijwilligers en ook de boodschappen worden door vrijwilligers gedaan. Prachtig om al die kleine schakeltjes te zien die van alles toevoegen. Mijn waardering voor vrijwilligers is enorm toegenomen.
Goed dat er bij vrijwilligers veel verschillen zijn, dat geldt zeker ook voor de bewoners. Samen proberen we een mooi huis te creëren, een warm bad voor onze bewoners.
Waarom gekozen om in het hospice te werken?
Enerzijds de bijzondere samenwerking met vrijwilligers en anderzijds de ruimte om de bewoner zolang mogelijk eigen regie te laten voeren. Het is heel fijn dat er tijd, ruimte en aandacht is voor de bewoners en hun dierbaren. De contacten met familie zijn daarbij ook essentieel. Kortom met elkaar werken we aan een gastvrij, veilig en warm ‘thuis’.
Een bijzondere ervaring.
Toen mijn schoonzusje in ‘mijn’ hospice kwam wonen was aangrijpend. Het bijzondere was dat er naast verdriet ook trots was. Trots op alle medewerkers, mijn schoonzusje was in goede handen. Hierover voel ik me blij en tevreden. Tijdens haar opname was ik familie en hoefde geen professional te zijn.
Joke gaat als bezige bij zich zeker niet vervelen. Allereerst wil ze genieten van kinderen en kleinkinderen die op nummer 1 staan. En verder houdt ze van tuinieren, reizen, lekker creatief bezig zijn en veel contacten onderhouden.
Mijn wens voor het hospice is: blijf zo doorgaan!!